exsuperatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de exsuperatus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | exsuperatorius | exsuperatoriă | exsuperatorium | exsuperatoriī | exsuperatoriae | exsuperatoriă |
| Vocatif | exsuperatorie | exsuperatoriă | exsuperatorium | exsuperatoriī | exsuperatoriae | exsuperatoriă |
| Accusatif | exsuperatorium | exsuperatoriăm | exsuperatorium | exsuperatoriōs | exsuperatoriās | exsuperatoriă |
| Génitif | exsuperatoriī | exsuperatoriae | exsuperatoriī | exsuperatoriōrŭm | exsuperatoriārŭm | exsuperatoriōrŭm |
| Datif | exsuperatoriō | exsuperatoriae | exsuperatoriō | exsuperatoriīs | exsuperatoriīs | exsuperatoriīs |
| Ablatif | exsuperatoriō | exsuperatoriā | exsuperatoriō | exsuperatoriīs | exsuperatoriīs | exsuperatoriīs |
exsuperatorius \Prononciation ?\
Références
- « exsuperatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage