exhortatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de exhortatus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | exhortatorius | exhortatoriă | exhortatorium | exhortatoriī | exhortatoriae | exhortatoriă |
| Vocatif | exhortatorie | exhortatoriă | exhortatorium | exhortatoriī | exhortatoriae | exhortatoriă |
| Accusatif | exhortatorium | exhortatoriăm | exhortatorium | exhortatoriōs | exhortatoriās | exhortatoriă |
| Génitif | exhortatoriī | exhortatoriae | exhortatoriī | exhortatoriōrŭm | exhortatoriārŭm | exhortatoriōrŭm |
| Datif | exhortatoriō | exhortatoriae | exhortatoriō | exhortatoriīs | exhortatoriīs | exhortatoriīs |
| Ablatif | exhortatoriō | exhortatoriā | exhortatoriō | exhortatoriīs | exhortatoriīs | exhortatoriīs |
exhortatorius \Prononciation ?\
Références
- « exhortatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage