exercitatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de exercitatus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | exercitatorius | exercitatoriă | exercitatorium | exercitatoriī | exercitatoriae | exercitatoriă |
| Vocatif | exercitatorie | exercitatoriă | exercitatorium | exercitatoriī | exercitatoriae | exercitatoriă |
| Accusatif | exercitatorium | exercitatoriăm | exercitatorium | exercitatoriōs | exercitatoriās | exercitatoriă |
| Génitif | exercitatoriī | exercitatoriae | exercitatoriī | exercitatoriōrŭm | exercitatoriārŭm | exercitatoriōrŭm |
| Datif | exercitatoriō | exercitatoriae | exercitatoriō | exercitatoriīs | exercitatoriīs | exercitatoriīs |
| Ablatif | exercitatoriō | exercitatoriā | exercitatoriō | exercitatoriīs | exercitatoriīs | exercitatoriīs |
exercitatorius \Prononciation ?\
Références
- « exercitatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage