excusatorius

Latin

Étymologie

Dérivé de excusatus, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif excusatorius excusatoriă excusatorium excusatoriī excusatoriae excusatoriă
Vocatif excusatorie excusatoriă excusatorium excusatoriī excusatoriae excusatoriă
Accusatif excusatorium excusatoriăm excusatorium excusatoriōs excusatoriās excusatoriă
Génitif excusatoriī excusatoriae excusatoriī excusatoriōrŭm excusatoriārŭm excusatoriōrŭm
Datif excusatoriō excusatoriae excusatoriō excusatoriīs excusatoriīs excusatoriīs
Ablatif excusatoriō excusatoriā excusatoriō excusatoriīs excusatoriīs excusatoriīs

excusatorius \Prononciation ?\

  1. Qui a pour but d'excuser.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références