ethicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἠθικός, êthikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | ethicus | ethică | ethicum | ethicī | ethicae | ethică |
| Vocatif | ethice | ethică | ethicum | ethicī | ethicae | ethică |
| Accusatif | ethicum | ethicăm | ethicum | ethicōs | ethicās | ethică |
| Génitif | ethicī | ethicae | ethicī | ethicōrŭm | ethicārŭm | ethicōrŭm |
| Datif | ethicō | ethicae | ethicō | ethicīs | ethicīs | ethicīs |
| Ablatif | ethicō | ethicā | ethicō | ethicīs | ethicīs | ethicīs |
ethicus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « ethicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage