ἠθικός
: ηθικός
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἠθικός | ἠθική | ἠθικόν | |||
| vocatif | ἠθικέ | ἠθική | ἠθικόν | |||
| accusatif | ἠθικόν | ἠθικήν | ἠθικόν | |||
| génitif | ἠθικοῦ | ἠθικῆς | ἠθικοῦ | |||
| datif | ἠθικῷ | ἠθικῇ | ἠθικῷ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἠθικώ | ἠθικά | ἠθικώ | |||
| vocatif | ἠθικώ | ἠθικά | ἠθικώ | |||
| accusatif | ἠθικώ | ἠθικά | ἠθικώ | |||
| génitif | ἠθικοῖν | ἠθικαῖν | ἠθικοῖν | |||
| datif | ἠθικοῖν | ἠθικαῖν | ἠθικοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἠθικοί | ἠθικαί | ἠθικά | |||
| vocatif | ἠθικοί | ἠθικαί | ἠθικά | |||
| accusatif | ἠθικούς | ἠθικάς | ἠθικά | |||
| génitif | ἠθικῶν | ἠθικῶν | ἠθικῶν | |||
| datif | ἠθικοῖς | ἠθικαῖς | ἠθικοῖς | |||
ἠθικός, ēthikós *\ɛː.tʰi.kós\
Dérivés dans d’autres langues
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901