eslhauç
Étymologie
- Du gaulois leuc.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| eslhauç \eˈʎaws\ |
eslhauces \eˈʎawses\ |
eslhauç [eˈʎaws] masculin (graphie normalisée)
- (Météorologie) Éclair.
Variantes orthographiques
Dérivés
Variantes
Synonymes
Vocabulaire apparenté par le sens
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2