erudite
 : érudite
Anglais
Étymologie
- Du latin eruditus.
Adjectif
erudite
Synonymes
Prononciation
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- États-Unis : écouter « erudite [Prononciation ?] »
Italien
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| erudita \ɛ.ru.ˈdi.ta\ | erudite \ɛ.ru.ˈdi.te\ | 
erudite \ɛ.ru.ˈdi.te\
- Pluriel de erudito.
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| positif | ||
| Masculin | erudito \ɛ.ru.ˈdi.to\ | eruditi \ɛ.ru.ˈdi.ti\ | 
| Féminin | erudita \ɛ.ru.ˈdi.ta\ | erudite \ɛ.ru.ˈdi.te\ | 
| superlatif absolu | ||
| Masculin | eruditissimo \Prononciation ?\ | eruditissimi \Prononciation ?\ | 
| Féminin | eruditissima \Prononciation ?\ | eruditissime \Prononciation ?\ | 
erudite \ɛ.ru.ˈdi.te\
- Féminin pluriel de erudito.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Étymologie
Adverbe
erudite \Prononciation ?\
Forme de verbe
erudite \Prononciation ?\
- Vocatif masculin singulier de eruditus.
Références
- « erudite », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Forme d’adjectif
erudite \Prononciation ?\ féminin