erraticius

Latin

Étymologie

Dérivé de erratus, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif erraticius erraticiă erraticium erraticiī erraticiae erraticiă
Vocatif erraticie erraticiă erraticium erraticiī erraticiae erraticiă
Accusatif erraticium erraticiăm erraticium erraticiōs erraticiās erraticiă
Génitif erraticiī erraticiae erraticiī erraticiōrŭm erraticiārŭm erraticiōrŭm
Datif erraticiō erraticiae erraticiō erraticiīs erraticiīs erraticiīs
Ablatif erraticiō erraticiā erraticiō erraticiīs erraticiīs erraticiīs

erraticius \Prononciation ?\

  1. Disposé à errer.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références