emendatorius

Latin

Étymologie

Dérivé de emendatus, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif emendatorius emendatoriă emendatorium emendatoriī emendatoriae emendatoriă
Vocatif emendatorie emendatoriă emendatorium emendatoriī emendatoriae emendatoriă
Accusatif emendatorium emendatoriăm emendatorium emendatoriōs emendatoriās emendatoriă
Génitif emendatoriī emendatoriae emendatoriī emendatoriōrŭm emendatoriārŭm emendatoriōrŭm
Datif emendatoriō emendatoriae emendatoriō emendatoriīs emendatoriīs emendatoriīs
Ablatif emendatoriō emendatoriā emendatoriō emendatoriīs emendatoriīs emendatoriīs

emendatorius \Prononciation ?\

  1. Qui a la vertu de corriger, d'amender.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références