divinatrices
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | divinateur \di.vi.na.tœʁ\ |
divinateurs \di.vi.na.tœʁ\ |
| Féminin | divinatrice \di.vi.na.tʁis\ |
divinatrices \di.vi.na.tʁis\ |
divinatrices \di.vi.na.tʁis\
- Féminin pluriel de divinateur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Latin
Forme de nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | dīvīnātrīx | dīvīnātrīcēs |
| Vocatif | dīvīnātrīx | dīvīnātrīcēs |
| Accusatif | dīvīnātrīcem | dīvīnātrīcēs |
| Génitif | dīvīnātrīcis | dīvīnātrīcum |
| Datif | dīvīnātrīcī | dīvīnātrīcibus |
| Ablatif | dīvīnātrīcĕ | dīvīnātrīcibus |
dīvīnātrīcēs \diː.u̯iː.naːˈtriː.keːs\ féminin
- Nominatif pluriel de divinatrix.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Vocatif pluriel de divinatrix.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Accusatif pluriel de divinatrix.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)