Adjectif
| Nature |
Forme |
| Positif |
dismegañsus |
| Comparatif |
dismegañsusocʼh |
| Superlatif |
dismegañsusañ |
| Exclamatif |
dismegañsusat |
dismegañsus \diz.me.ˈgã.sːys\
- Méprisable.
— Kabiten, eme eur serjant, me gaf d’ign eo eun tamm dismegansuz evidomp mont e kear gand eur vaouez ereet he daouarn d’ezhi. [...].
— (Lan Inisan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, page 285)
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
— Kabiten », eme ur serjant, « me ’gav din eo un tamm dismegañsus evidomp mont e kêr gant ur vaouez ereet he daouarn dezhi. [...].
— (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 205)
- — Capitaine, dit un sergent, je trouve que ce n’est pas très glorieux pour nous d’aller en ville avec une femme dont les mains sont entravées. [...].
- Méprisant.
- Insultant, offensant.