directrix
Anglais
Étymologie
- Du latin directrix (« celle qui guide »).
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| directrix \dɪˈɹɛk.tɹɪks\ |
directrices \dɪˈɹɛk.tɹɪ.siːz\ |
directrix \dɪˈɹɛk.tɹɪks\ (pour un homme, on dit : director)
- (Géométrie) Directrice.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Désuet) Directrice, femme qui dirige
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Anagrammes
Références
- « directrix », dans Collins English Dictionary, 2025 → consulter cet ouvrage
- “directrix”, dans Merriam-Webster, 2025 → consulter cet ouvrage
- « directrix », dans The Oxford Dictionaries, 2025 → consulter cet ouvrage
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | dīrectrīx | dīrectrīcēs |
| Vocatif | dīrectrīx | dīrectrīcēs |
| Accusatif | dīrectrīcem | dīrectrīcēs |
| Génitif | dīrectrīcis | dīrectrīcum |
| Datif | dīrectrīcī | dīrectrīcibus |
| Ablatif | dīrectrīcĕ | dīrectrīcibus |
dīrectrīx \diːˈrek.triːks\ féminin 3e déclinaison, imparisyllabique (pour un homme, on dit : director)
- Conductrice, guide.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues
- Conventions internationales : Thioscelis directrix
- Anglais : directrix
- Français : directrice
- Néerlandais : directrice
- Italien : direttrice
Références
- Georg Matthiae, Novum locupletissimum manuale lexicon Latino-Germanicum et Germanico-Latinum, volume 1, Bierwirth, Halle, 1749, page 440
- Ladislav Varcl, Latinitatis medii aevi lexicon Bohemorum, Academia, Prague, 1992