dimissorius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | dimissorius | dimissoriă | dimissorium | dimissoriī | dimissoriae | dimissoriă |
| Vocatif | dimissorie | dimissoriă | dimissorium | dimissoriī | dimissoriae | dimissoriă |
| Accusatif | dimissorium | dimissoriăm | dimissorium | dimissoriōs | dimissoriās | dimissoriă |
| Génitif | dimissoriī | dimissoriae | dimissoriī | dimissoriōrŭm | dimissoriārŭm | dimissoriōrŭm |
| Datif | dimissoriō | dimissoriae | dimissoriō | dimissoriīs | dimissoriīs | dimissoriīs |
| Ablatif | dimissoriō | dimissoriā | dimissoriō | dimissoriīs | dimissoriīs | dimissoriīs |
dimissorius \Prononciation ?\
- De renvoi.
dimissoriae litterae
- lettre de renvoi à un tribunal supérieur.
Apparentés étymologiques
Dérivés dans d’autres langues
- Français : dimissoire
Références
- « dimissorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage