detractorius

Latin

Étymologie

Dérivé de detractus, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif detractorius detractoriă detractorium detractoriī detractoriae detractoriă
Vocatif detractorie detractoriă detractorium detractoriī detractoriae detractoriă
Accusatif detractorium detractoriăm detractorium detractoriōs detractoriās detractoriă
Génitif detractoriī detractoriae detractoriī detractoriōrŭm detractoriārŭm detractoriōrŭm
Datif detractoriō detractoriae detractoriō detractoriīs detractoriīs detractoriīs
Ablatif detractoriō detractoriā detractoriō detractoriīs detractoriīs detractoriīs

detractorius \Prononciation ?\

  1. Propre à détracter.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références