derisus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | derisŭs | derisūs |
| Vocatif | derisŭs | derisūs |
| Accusatif | derisum | derisūs |
| Génitif | derisūs | derisuum |
| Datif | derisūi ou derisū |
derisibus |
| Ablatif | derisū | derisibus |
derisus \Prononciation ?\ masculin
Synonymes
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | derisus | derisă | derisum | derisī | derisae | derisă |
| Vocatif | derise | derisă | derisum | derisī | derisae | derisă |
| Accusatif | derisum | derisăm | derisum | derisōs | derisās | derisă |
| Génitif | derisī | derisae | derisī | derisōrŭm | derisārŭm | derisōrŭm |
| Datif | derisō | derisae | derisō | derisīs | derisīs | derisīs |
| Ablatif | derisō | derisā | derisō | derisīs | derisīs | derisīs |
derisus \Prononciation ?\
- Participe passé de derideo.
Références
- « derisus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage