dehortatorius

Latin

Étymologie

Dérivé de dehortatus, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif dehortatorius dehortatoriă dehortatorium dehortatoriī dehortatoriae dehortatoriă
Vocatif dehortatorie dehortatoriă dehortatorium dehortatoriī dehortatoriae dehortatoriă
Accusatif dehortatorium dehortatoriăm dehortatorium dehortatoriōs dehortatoriās dehortatoriă
Génitif dehortatoriī dehortatoriae dehortatoriī dehortatoriōrŭm dehortatoriārŭm dehortatoriōrŭm
Datif dehortatoriō dehortatoriae dehortatoriō dehortatoriīs dehortatoriīs dehortatoriīs
Ablatif dehortatoriō dehortatoriā dehortatoriō dehortatoriīs dehortatoriīs dehortatoriīs

dehortatorius \Prononciation ?\

  1. Susceptible de dissuader, de détourner.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références