decagonus

Latin

Étymologie

Du grec ancien δεκαγώνιον, decagônion → voir trigonium et trigonus.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif decagonus decagonī
Vocatif decagone decagonī
Accusatif decagonum decagonōs
Génitif decagonī decagonōrum
Datif decagonō decagonīs
Ablatif decagonō decagonīs

decagonus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Géométrie) Décagone.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références