davito

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine davit et de la finale -o (substantif)[1].

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif davito
\da.ˈvi.to\
davitoj
\da.ˈvi.toj\
Accusatif daviton
\da.ˈvi.ton\
davitojn
\da.ˈvi.tojn\

davito \da.ˈvi.to\

  1. (Marine) Bossoir, grue servant à hisser une annexe sur un navire.
    • - Vi dormis, sinjoro Godfredo, respondis la vickapitano, kaj la kapitano ne volis veki vin.
      - Mi bedaŭras; sed, diru al mi, al kiu direkto la ŝalupo rapidis ?
      - Tien, respondis la adjunkto, rekte trans la triborda davito… al nordoriento.
       (Jules Verne, traduction de Vikifontaro, La Lernejo por Robinsonoj dans la bibliothèque Wikisource (en espéranto) , chapitre 7, J. Hetzel, éditeur, 1882)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Holonymes

Prononciation

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )

Voir aussi

  • davito sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Sources

Bibliographie