datieren
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich datiere |
| 2e du sing. | du datierst | |
| 3e du sing. | er/sie/es datiert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich datierte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich datierte |
| Impératif | 2e du sing. | datier datiere! |
| 2e du plur. | datiert! | |
| Participe passé | datiert | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
datieren \daˈtiːʁən\ (voir la conjugaison)
Dérivés
- Datierung (« datation »)
Prononciation
- Berlin : écouter « datieren [daˈtiːʁən] »