creperen
Néerlandais
Étymologie
- Du latin crepare.
Verbe
creperen intransitif
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | crepeer | crepeerde |
| jij | crepeert | |
| hij, zij, het | crepeert | |
| wij | creperen | crepeerden |
| jullie | creperen | |
| zij | creperen | |
| u | crepeert | crepeerde |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | creperend | gecrepeerd |
Anciennes orthographes
- kreperen
Synonymes
- omkomen
- ondergaan
- sneuvelen
- vergaan
- verkommeren
- verongelukken
- verrekken
- wegkwijnen
Vocabulaire apparenté par le sens
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 96,1 % des Flamands,
- 97,0 % des Néerlandais.
Prononciation
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- (Région à préciser) : écouter « creperen [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]