convictivus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | convictivus | convictivă | convictivum | convictivī | convictivae | convictivă |
| Vocatif | convictive | convictivă | convictivum | convictivī | convictivae | convictivă |
| Accusatif | convictivum | convictivăm | convictivum | convictivōs | convictivās | convictivă |
| Génitif | convictivī | convictivae | convictivī | convictivōrŭm | convictivārŭm | convictivōrŭm |
| Datif | convictivō | convictivae | convictivō | convictivīs | convictivīs | convictivīs |
| Ablatif | convictivō | convictivā | convictivō | convictivīs | convictivīs | convictivīs |
convictivus \Prononciation ?\
- Propre à convaincre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « convictivus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « convictivus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage