convictio
Latin
Étymologie
Nom commun 1
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | convictio | convictionēs | 
| Vocatif | convictio | convictionēs | 
| Accusatif | convictionem | convictionēs | 
| Génitif | convictionis | convictionum | 
| Datif | convictionī | convictionibus | 
| Ablatif | convictionĕ | convictionibus | 
convictio \Prononciation ?\ féminin
- Convivialité, action de vivre avec, intimité.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Nom commun 2
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | convictio | convictionēs | 
| Vocatif | convictio | convictionēs | 
| Accusatif | convictionem | convictionēs | 
| Génitif | convictionis | convictionum | 
| Datif | convictionī | convictionibus | 
| Ablatif | convictionĕ | convictionibus | 
convictio \Prononciation ?\ féminin
- Conviction, action de convaincre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
- Résultat de cette action, démonstration convaincante.
Dérivés
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : conviction
- Espagnol : convicción
- Français : conviction
- Italien : convinzione
- Portugais : convicção
Références
- « convictio », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage