conventus

Latin

Étymologie

Déverbal de convenio, dérivé de conventum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif conventŭs conventūs
Vocatif conventŭs conventūs
Accusatif conventum conventūs
Génitif conventūs conventuum
Datif conventūi
ou conventū
conventibus
Ablatif conventū conventibus

conventus \Prononciation ?\ masculin

  1. Assemblée, réunion.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Diaspora romaine dans une ville.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif conventus conventă conventum conventī conventae conventă
Vocatif convente conventă conventum conventī conventae conventă
Accusatif conventum conventăm conventum conventōs conventās conventă
Génitif conventī conventae conventī conventōrŭm conventārŭm conventōrŭm
Datif conventō conventae conventō conventīs conventīs conventīs
Ablatif conventō conventā conventō conventīs conventīs conventīs

conventus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de convenio.