contrarius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | contrarius | contrariă | contrarium | contrariī | contrariae | contrariă |
| Vocatif | contrarie | contrariă | contrarium | contrariī | contrariae | contrariă |
| Accusatif | contrarium | contrariăm | contrarium | contrariōs | contrariās | contrariă |
| Génitif | contrariī | contrariae | contrariī | contrariōrŭm | contrariārŭm | contrariōrŭm |
| Datif | contrariō | contrariae | contrariō | contrariīs | contrariīs | contrariīs |
| Ablatif | contrariō | contrariā | contrariō | contrariīs | contrariīs | contrariīs |
contrarius \Prononciation ?\
Références
- « contrarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage