contestatorius

Latin

Étymologie

Dérivé de contestatus, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif contestatorius contestatoriă contestatorium contestatoriī contestatoriae contestatoriă
Vocatif contestatorie contestatoriă contestatorium contestatoriī contestatoriae contestatoriă
Accusatif contestatorium contestatoriăm contestatorium contestatoriōs contestatoriās contestatoriă
Génitif contestatoriī contestatoriae contestatoriī contestatoriōrŭm contestatoriārŭm contestatoriōrŭm
Datif contestatoriō contestatoriae contestatoriō contestatoriīs contestatoriīs contestatoriīs
Ablatif contestatoriō contestatoriā contestatoriō contestatoriīs contestatoriīs contestatoriīs

contestatorius \Prononciation ?\

  1. Relatif à l'instruction d'un procès.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références