contemplatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de contemplatus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | contemplatorius | contemplatoriă | contemplatorium | contemplatoriī | contemplatoriae | contemplatoriă | 
| Vocatif | contemplatorie | contemplatoriă | contemplatorium | contemplatoriī | contemplatoriae | contemplatoriă | 
| Accusatif | contemplatorium | contemplatoriăm | contemplatorium | contemplatoriōs | contemplatoriās | contemplatoriă | 
| Génitif | contemplatoriī | contemplatoriae | contemplatoriī | contemplatoriōrŭm | contemplatoriārŭm | contemplatoriōrŭm | 
| Datif | contemplatoriō | contemplatoriae | contemplatoriō | contemplatoriīs | contemplatoriīs | contemplatoriīs | 
| Ablatif | contemplatoriō | contemplatoriā | contemplatoriō | contemplatoriīs | contemplatoriīs | contemplatoriīs | 
contemplatorius \Prononciation ?\
- Spéculatif.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Références
- « contemplatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage