consumptorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de consumptum, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | consumptorius | consumptoriă | consumptorium | consumptoriī | consumptoriae | consumptoriă |
| Vocatif | consumptorie | consumptoriă | consumptorium | consumptoriī | consumptoriae | consumptoriă |
| Accusatif | consumptorium | consumptoriăm | consumptorium | consumptoriōs | consumptoriās | consumptoriă |
| Génitif | consumptoriī | consumptoriae | consumptoriī | consumptoriōrŭm | consumptoriārŭm | consumptoriōrŭm |
| Datif | consumptoriō | consumptoriae | consumptoriō | consumptoriīs | consumptoriīs | consumptoriīs |
| Ablatif | consumptoriō | consumptoriā | consumptoriō | consumptoriīs | consumptoriīs | consumptoriīs |
consumptorius \Prononciation ?\
Références
- « consumptorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage