constructrix
Latin
Étymologie
- Déverbal de construo (« entasser ; construire »), dérivé de constructum, avec le suffixe -trix.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | cōnstrūctrīx | cōnstrūctrīcēs |
| Vocatif | cōnstrūctrīx | cōnstrūctrīcēs |
| Accusatif | cōnstrūctrīcem | cōnstrūctrīcēs |
| Génitif | cōnstrūctrīcis | cōnstrūctrīcum |
| Datif | cōnstrūctrīcī | cōnstrūctrīcibus |
| Ablatif | cōnstrūctrīcĕ | cōnstrūctrīcibus |
cōnstrūctrīx \konˈstruːk.triːks\ féminin 3e déclinaison, imparisyllabique (pour un homme, on dit : constructor)
- Constructrice.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
- Conventions internationales : Megachile constructrix
- Français : constructrice
Références
- constructrix sur Logeion