concursatorius

Latin

Étymologie

Dérivé de concursatus, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif concursatorius concursatoriă concursatorium concursatoriī concursatoriae concursatoriă
Vocatif concursatorie concursatoriă concursatorium concursatoriī concursatoriae concursatoriă
Accusatif concursatorium concursatoriăm concursatorium concursatoriōs concursatoriās concursatoriă
Génitif concursatoriī concursatoriae concursatoriī concursatoriōrŭm concursatoriārŭm concursatoriōrŭm
Datif concursatoriō concursatoriae concursatoriō concursatoriīs concursatoriīs concursatoriīs
Ablatif concursatoriō concursatoriā concursatoriō concursatoriīs concursatoriīs concursatoriīs

concursatorius \Prononciation ?\

  1. D'escarmouche.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références