concupiscitivus
Latin
Étymologie
- Voir concupiscentivus, mieux formé.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | concupiscitivus | concupiscitivă | concupiscitivum | concupiscitivī | concupiscitivae | concupiscitivă |
| Vocatif | concupiscitive | concupiscitivă | concupiscitivum | concupiscitivī | concupiscitivae | concupiscitivă |
| Accusatif | concupiscitivum | concupiscitivăm | concupiscitivum | concupiscitivōs | concupiscitivās | concupiscitivă |
| Génitif | concupiscitivī | concupiscitivae | concupiscitivī | concupiscitivōrŭm | concupiscitivārŭm | concupiscitivōrŭm |
| Datif | concupiscitivō | concupiscitivae | concupiscitivō | concupiscitivīs | concupiscitivīs | concupiscitivīs |
| Ablatif | concupiscitivō | concupiscitivā | concupiscitivō | concupiscitivīs | concupiscitivīs | concupiscitivīs |
concupiscitivus \Prononciation ?\
- Concupiscent.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « concupiscitivus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage