commendatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de commendatus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | commendatorius | commendatoriă | commendatorium | commendatoriī | commendatoriae | commendatoriă | 
| Vocatif | commendatorie | commendatoriă | commendatorium | commendatoriī | commendatoriae | commendatoriă | 
| Accusatif | commendatorium | commendatoriăm | commendatorium | commendatoriōs | commendatoriās | commendatoriă | 
| Génitif | commendatoriī | commendatoriae | commendatoriī | commendatoriōrŭm | commendatoriārŭm | commendatoriōrŭm | 
| Datif | commendatoriō | commendatoriae | commendatoriō | commendatoriīs | commendatoriīs | commendatoriīs | 
| Ablatif | commendatoriō | commendatoriā | commendatoriō | commendatoriīs | commendatoriīs | commendatoriīs | 
commendatorius \Prononciation ?\
- De recommendation.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Références
- « commendatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage