circumspicientia
Latin
Étymologie
- Dérivé de circumspiciens, avec le suffixe -tia.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | circumspicientiă | circumspicientiae |
| Vocatif | circumspicientiă | circumspicientiae |
| Accusatif | circumspicientiăm | circumspicientiās |
| Génitif | circumspicientiae | circumspicientiārŭm |
| Datif | circumspicientiae | circumspicientiīs |
| Ablatif | circumspicientiā | circumspicientiīs |
circumspicientia féminin
Forme de verbe
circumspicientia \Prononciation ?\
- Nominatif neutre pluriel de circumspiciens.
- Vocatif neutre pluriel de circumspiciens.
- Accusatif neutre pluriel de circumspiciens.
Références
- « circumspicientia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage