circumductus
Latin
Étymologie
- Déverbal de circumduco (« conduire autour »), dérivé de circumductum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | circumductŭs | circumductūs |
| Vocatif | circumductŭs | circumductūs |
| Accusatif | circumductum | circumductūs |
| Génitif | circumductūs | circumductuum |
| Datif | circumductūi ou circumductū |
circumductibus |
| Ablatif | circumductū | circumductibus |
circumductus \Prononciation ?\ masculin
- Pourtour, contour, mouvement circulaire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | circumductus | circumductă | circumductum | circumductī | circumductae | circumductă |
| Vocatif | circumducte | circumductă | circumductum | circumductī | circumductae | circumductă |
| Accusatif | circumductum | circumductăm | circumductum | circumductōs | circumductās | circumductă |
| Génitif | circumductī | circumductae | circumductī | circumductōrŭm | circumductārŭm | circumductōrŭm |
| Datif | circumductō | circumductae | circumductō | circumductīs | circumductīs | circumductīs |
| Ablatif | circumductō | circumductā | circumductō | circumductīs | circumductīs | circumductīs |
circumductus \Prononciation ?\
- Participe passé de circumduco.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « circumductus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage