chronius

Latin

Étymologie

Du grec ancien χρόνιος, khrónios.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif chronius chroniă chronium chroniī chroniae chroniă
Vocatif chronie chroniă chronium chroniī chroniae chroniă
Accusatif chronium chroniăm chronium chroniōs chroniās chroniă
Génitif chroniī chroniae chroniī chroniōrŭm chroniārŭm chroniōrŭm
Datif chroniō chroniae chroniō chroniīs chroniīs chroniīs
Ablatif chroniō chroniā chroniō chroniīs chroniīs chroniīs

chronius \Prononciation ?\

  1. Chronique.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Références

  • « chronius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage