chronius
Latin
Étymologie
- Du grec ancien χρόνιος, khrónios.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | chronius | chroniă | chronium | chroniī | chroniae | chroniă | 
| Vocatif | chronie | chroniă | chronium | chroniī | chroniae | chroniă | 
| Accusatif | chronium | chroniăm | chronium | chroniōs | chroniās | chroniă | 
| Génitif | chroniī | chroniae | chroniī | chroniōrŭm | chroniārŭm | chroniōrŭm | 
| Datif | chroniō | chroniae | chroniō | chroniīs | chroniīs | chroniīs | 
| Ablatif | chroniō | chroniā | chroniō | chroniīs | chroniīs | chroniīs | 
chronius \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « chronius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage