cenatorius

Latin

Étymologie

Dérivé de cenatus, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif cenatorius cenatoriă cenatorium cenatoriī cenatoriae cenatoriă
Vocatif cenatorie cenatoriă cenatorium cenatoriī cenatoriae cenatoriă
Accusatif cenatorium cenatoriăm cenatorium cenatoriōs cenatoriās cenatoriă
Génitif cenatoriī cenatoriae cenatoriī cenatoriōrŭm cenatoriārŭm cenatoriōrŭm
Datif cenatoriō cenatoriae cenatoriō cenatoriīs cenatoriīs cenatoriīs
Ablatif cenatoriō cenatoriā cenatoriō cenatoriīs cenatoriīs cenatoriīs

cenatorius \Prononciation ?\

  1. De repas, de dîner.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références