cavillatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de cavillatus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | cavillatorius | cavillatoriă | cavillatorium | cavillatoriī | cavillatoriae | cavillatoriă |
| Vocatif | cavillatorie | cavillatoriă | cavillatorium | cavillatoriī | cavillatoriae | cavillatoriă |
| Accusatif | cavillatorium | cavillatoriăm | cavillatorium | cavillatoriōs | cavillatoriās | cavillatoriă |
| Génitif | cavillatoriī | cavillatoriae | cavillatoriī | cavillatoriōrŭm | cavillatoriārŭm | cavillatoriōrŭm |
| Datif | cavillatoriō | cavillatoriae | cavillatoriō | cavillatoriīs | cavillatoriīs | cavillatoriīs |
| Ablatif | cavillatoriō | cavillatoriā | cavillatoriō | cavillatoriīs | cavillatoriīs | cavillatoriīs |
cavillatorius \Prononciation ?\
- Captieux, sophistique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « cavillatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage