captiva
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe captiver | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on captiva | ||
captiva \kap.ti.va\
- Troisième personne du singulier du passé simple du verbe captiver.
Latin
Étymologie
- Féminin de captivus.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | captivă | captivae |
| Vocatif | captivă | captivae |
| Accusatif | captivăm | captivās |
| Génitif | captivae | captivārŭm |
| Datif | captivae | captivīs |
| Ablatif | captivā | captivīs |
captiva \Prononciation ?\ féminin (équivalent dans le cas d’un homme : captivus)
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | captiu \katˈtiw\ |
captius \katˈtiws\ |
| Féminin | captiva \katˈti.βo̞\ |
captivas \katˈti.βo̞s\ |
captiva \katˈtiβo̯\ (graphie normalisée)
- Féminin singulier de captiu.
Prononciation
- Béarn (France) : écouter « captiva [Prononciation ?] » (bon niveau)