canticus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | canticus | cantică | canticum | canticī | canticae | cantică |
| Vocatif | cantice | cantică | canticum | canticī | canticae | cantică |
| Accusatif | canticum | canticăm | canticum | canticōs | canticās | cantică |
| Génitif | canticī | canticae | canticī | canticōrŭm | canticārŭm | canticōrŭm |
| Datif | canticō | canticae | canticō | canticīs | canticīs | canticīs |
| Ablatif | canticō | canticā | canticō | canticīs | canticīs | canticīs |
canticus \Prononciation ?\
- (Musique) De chant, sonore.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « canticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage