canilhat
Étymologie
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | canilhat \kaniˈʎat\ |
canilhats \kaniˈʎat͡s\ |
| Féminin | canilhada \kaniˈʎa.ðo̞\ |
canilhadas \kaniˈʎa.ðo̞s\ |
canilhat [kaniˈʎat] (graphie normalisée)
- Couvert de chenilles, rongé par les chenilles, véreux.
Vocabulaire apparenté par le sens
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| canilhat \kaniˈʎat\ |
canilhats \kaniˈʎats\ |
canilhat [kaniˈʎat] (graphie normalisée) masculin
- Les chenilles en général.
Vocabulaire apparenté par le sens
- tòra
Prononciation
- languedocien : [kaniˈʎat]
- provençal maritime et rhodanien : [kaniˈja] (1), [kaniˈjat] (2)
Références
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage