brema

Voir aussi : Brema, Bréma, brêma

Adverbe

brema \Prononciation ?\

  1. Variante de bremañ.
    Dimezi d’in brema refet,  (Théodore Hersart de La Villemarqué, Aotrou Nann hag ar gorrigan (Le Seigneur Nann et la Fée) in Barzaz Breiz, 1883, page 27.)

Italien

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Singulier Pluriel
brema
\ˈbrɛ.ma\
breme
\ˈbrɛ.me\

brema \ˈbrɛ.ma\ féminin

  1. (Ichtyologie) Brème commune.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi