bipennis
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de penna, avec le préfixe bi- et le suffixe -is, littéralement « qui a deux ailes ».
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif bipennis.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | bipennis | bipennis | bipenne | bipennes | bipennes | bipennia |
| Vocatif | bipennis | bipennis | bipenne | bipennes | bipennes | bipennia |
| Accusatif | bipennem | bipennem | bipenne | bipennes | bipennes | bipennia |
| Génitif | bipennis | bipennis | bipennis | bipennium | bipennium | bipennium |
| Datif | bipenni | bipenni | bipenni | bipennibus | bipennibus | bipennibus |
| Ablatif | bipenni | bipenni | bipenni | bipennibus | bipennibus | bipennibus |
bipennis \Prononciation ?\
- Qui a deux ailes.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | bipennis | bipennēs |
| Vocatif | bipennis | bipennēs |
| Accusatif | bipennem | bipennēs |
| Génitif | bipennis | bipennum |
| Datif | bipennī | bipennibus |
| Ablatif | bipennĕ | bipennibus |
bipennis \Prononciation ?\ féminin
Références
- « bipennis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage