bipatens

Latin

Étymologie

Dérivé de patens, avec le préfixe bi-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif bipatens bipatens bipatens bipatentēs bipatentēs bipatentia
Vocatif bipatens bipatens bipatens bipatentēs bipatentēs bipatentia
Accusatif bipatentem bipatentem bipatens bipatentēs bipatentēs bipatentia
Génitif bipatentis bipatentis bipatentis bipatentium bipatentium bipatentium
Datif bipatentī bipatentī bipatentī bipatentibus bipatentibus bipatentibus
Ablatif bipatentī bipatentī bipatentī bipatentibus bipatentibus bipatentibus

bipatens \Prononciation ?\

  1. À deux battants, qui s'ouvre en deux.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

  • « bipatens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 219)