bilku
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | bilku | bilkkut |
| Accusatif Génitif |
bilkku | bilkkuid |
| Illatif | bilkui | bilkkuide |
| Locatif | bilkkus | bilkkuin |
| Comitatif | bilkkuin | bilkkuiguin |
| Essif | bilkun | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | bilkon | bilkome | bilkomet |
| 2e personne | bilkot | bilkode | bilkodet |
| 3e personne | bilkus | bilkuska | bilkuset |
bilku /ˈbilku/
- Moquerie, raillerie, dérision.
Ođđa testameantta lohkan lei dego bilku.
— (skuvla.info)- La lecture du Nouveau Testament était comme une moquerie.
Synonymes
Apparentés étymologiques
- bilkideaddji — moqueur (nom)
- bilkidit — se moquer, railler
- bilkkár — moqueur (adjectif)