bifurcus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | bifurcus | bifurcă | bifurcum | bifurcī | bifurcae | bifurcă |
| Vocatif | bifurce | bifurcă | bifurcum | bifurcī | bifurcae | bifurcă |
| Accusatif | bifurcum | bifurcăm | bifurcum | bifurcōs | bifurcās | bifurcă |
| Génitif | bifurcī | bifurcae | bifurcī | bifurcōrŭm | bifurcārŭm | bifurcōrŭm |
| Datif | bifurcō | bifurcae | bifurcō | bifurcīs | bifurcīs | bifurcīs |
| Ablatif | bifurcō | bifurcā | bifurcō | bifurcīs | bifurcīs | bifurcīs |
bifurcus \Prononciation ?\
Variantes
Dérivés
Références
- « bifurcus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 217)