bewerfen
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich bewerfe |
| 2e du sing. | du bewirfst | |
| 3e du sing. | er/sie/es bewirft | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich bewarf |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich bewürfe |
| Impératif | 2e du sing. | bewirf! |
| 2e du plur. | bewerft! | |
| Participe passé | beworfen | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
bewerfen \bə.ˈvɛʁ.fən\ (transitif) (voir la conjugaison)
- (Jemanden mit etwas) Lancer, jeter (quelque chose à quelqu’un) ; bombarder quelqu’un avec quelque chose).
Die Bewohner haben ihn mit Steinen beworfen.
- Les habitants lui ont jeté des pierres.
Zur Begrüßung bewerfen sie sie mit Tomaten.
- Pour les saluer, ils les bombardent de tomates.
- (Construction) Crépir.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
- anwerfen (1)
- befeuern (1) (Familier)
- beschmeißen, beschmeissen (1) (Familier)
- bombardieren (1)
- unter Feuer nehmen (1)
- nachwerfen (1)
- werfen (1)
- verputzen (2)
Antonymes
- auffangen (1)
Dérivés
- Bewerfung
- Bewurf
- mit Dreck bewerfen (« jeter la pierre à »)
Prononciation
- \bə.ˈvɛʁ.fən\
- Allemagne : écouter « bewerfen [bə.ˈvɛʁ.fən] »
Références
- DWDS, das Digitale Wörterbuch der Deutschen Sprache, Le vocabulaire allemand de 1600 à nos jours. → consulter cet ouvrage
- Duden, Bibliographisches Institut GmbH, Berlin bewerfen → consulter cet ouvrage