beschneiden
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich beschneide |
| 2e du sing. | du beschneidest | |
| 3e du sing. | er/sie/es beschneidet | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich beschnitt |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich beschnitte |
| Impératif | 2e du sing. | beschneide! |
| 2e du plur. | beschneidet! | |
| Participe passé | beschnitten | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
beschneiden \bəˈʃnaɪ̯dn̩\ (voir la conjugaison)
- Tailler, découper
- (Religion) Circoncire.
»Das Einzige, was deinem Mann noch fehlt, ist, Jude zu werden«, scherzt Zilja Jakowlewna. »Er sollte sich beschneiden lassen.«
— (Emmanuel Carrère, traduit par Claudia Hamm, Limonow, MSB Matthes & Seitz Berlin Verlagsgesellschaft, 2012)- « Il ne lui manque que d’être juif, à ton homme, plaisante Célia Iakovlevna. On devrait le circoncire.
Dérivés
Prononciation
- Berlin : écouter « beschneiden [bəˈʃnaɪ̯dn̩] »