beatificar

Espagnol

Étymologie

Du latin beatificare.

Verbe

beatificar \be.a.ti.fiˈkaɾ\ transitif 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Béatifier.

Dérivés

Voir aussi

  • beatificar sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol) 

Étymologie

Du latin beatificare.

Verbe

beatificar \be.a.ti.fi.ˈka\ transitif 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Béatifier.
    • L’arsagaièron un ser que pescava a broa d’un flum e saquèron son còs dins l’aiga. Foguèt pas beatificat.  (Ferran Delèris, Los crocants de Roergue, 2000 [1])
      Ils le tuèrent un coup de sagaie un soir qu’il pêchait au bord d’un fleuve et ils jetèrent son corps dans l’eau. Il ne fut pas béatifié.

Dérivés

Références

Portugais

Étymologie

Du latin beatificare.

Verbe

beatificar \bjɐ.ti.fi.kˈaɾ\ (Lisbonne) \bi.a.tʃi.fi.kˈa\ (São Paulo) transitif 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Béatifier.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Notes

  • Cette forme est celle de l’infinitif impersonnel, de la première et de la troisième personne du singulier de l’infinitif personnel, ainsi que de la première et de la troisième personne du singulier du futur du subjonctif.

Dérivés

Prononciation

Références

  • « beatificar », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage