beatificador
Portugais
Étymologie
- Du latin beatificator (« qui rend heureux »)[1].
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | beatificador | beatificadores |
| Féminin | beatificadora | beatificadoras |
beatificador \Prononciation ?\ masculin
- Ce qui béatifie, béatifique.
sentimento beatificador.
- sentiment béatifique.
visão beatificadora.
- vision béatifique.
imagens beatificadoras.
- images béatifiques.
Apparentés étymologiques
- beatificar, beatificação
- beatífico
- beatitude
- beato
Références
- ↑ « beatificador », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage