batis
Étymologie
- Du proto-malayo-polynésien *baties.
Nom commun
batis \Prononciation ?\
- (Anatomie) Mollet.
Références
- Jason William Lobel, North Borneo sourcebook: vocabulary and functors. PALI Language Texts: Southeast Asia, University of Hawaii Press, Honolulu, 2016 → [version en ligne]
Étymologie
- Emprunté au moyen français bastissement[1].
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | batis | batisoù |
| Adoucissante | vatis | vatisoù |
| Durcissante | patis | patisoù |
batis \ˈba.tːis\ masculin
- Bâtisse.
N’eus nemet ur batis sot, hir-spontus hag uhel-mat ; kontañ a ran an estajoù : nav zo.
— (Yann Gerven, Bouklet ha minellet, Al Liamm, 1990, page 99)- Il n’y a qu’une bâtisse stupide, abominablement longue et très haute ; je compte les étages : il y en a neuf.
Bloavezhioù hir em eus tremenet eno, a-dreñv ar mogerioù tev, e batisoù teñval ha gleb, hep nemeur a zudi, hag hep nemeur a spi.
— (Herve Gouedard, Liñvadenn Kastellaodren ha danevelloù all, Al Liamm, 2009, page 52)- J’y ai passé de longues années, derrière les murs épais, dans des bâtisses sombres et humides, sans guère de plaisir, et sans guère d’espoir.
Dérivés
- batisañ
- batisiñ
- batisour
- batisourez
Références
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 96b
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe bati | |
|---|---|
| Passé de l’indicatif | batis |
batis \ˈba.tis\
Latin
Étymologie
- Du grec ancien βατίς, batís → voir batia.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | batis | batidēs |
| Vocatif | batis | batidēs |
| Accusatif | batidem | batidēs |
| Génitif | batidis | batidum |
| Datif | batidī | batidibus |
| Ablatif | batidĕ | batidibus |
batis \Prononciation ?\ féminin
- Fenouil marin.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « batis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 210)